Words Bubble Up Like Soda Pop ถ้อยคำเอ่อล้นด้วยหัวใจรัก เป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นสองมิติจากญี่ปุ่นที่บอกเล่าเรื่องราวของหนุ่มขี้อายที่แสดงตัวตนผ่านบทกวีไฮกุตลอดเวลากับเด็กสาวร่าเริงแต่ขาดความมั่นใจในตัวเอง พวกเขาได้มีโอกาสใช้เวลาด้วยกันในช่วงสั้นๆ ของฤดูร้อน ช่วงที่ทำให้ความสัมพันธ์ของวัยรุ่นเริ่มงอกงาม

การเล่าเรื่องสำหรับเรื่องนี้อยู่ในขั้นที่ดีครับ เป็นภาพยนตร์อนิเมะที่รักวัยรุ่นที่สื่อออกมาได้น่ารักสดใส เป็นรูปแบบหนัง Coming of Age นำเสนอการเติบโตของวัยรุ่น และความบกพร่องของแต่ละคน โดยใช้ปมด้อยของวัยรุ่นสองคนมาชูเป็นประเด็นหลัก คนหนึ่งเป็นวัยรุ่นชายขี้อาย ไม่กล้าพูดถ่ายทอดความรู้สึก ได้แต่ใช้กลอนไฮกุเป็นสิ่งสื่อสารความคิดความรู้สึกออกไปในรูปแบบตัวอักษร และใส่หูฟังตลอดเวลาเพราะไม่อยากจะต้องคุยกับใคร อีกคนเป็นสาวน้อยผู้ไม่ชอบรูปลักษณ์ของตนโดยเฉพาะกับฟันกระต่ายจนต้องไปดัดฟัน แต่ในช่วงที่จัดฟันอยู่นั้นก็ยังไม่สามารถปิดบังความบกพร่องที่เธอไม่ชอบได้ เธอจึงปิดบังรอยยิ้มของเธอด้วยผ้าปิดปากตลอดเวลา แล้วท้ายที่สุดโชคชะตาก็เล่นกล (ฮ่าๆ) ให้วัยรุ่นผู้ไม่เพียบพร้อมได้มาเจอกัน เรียนรู้กันและกันไประหว่างทาง ซึ่งท้ายที่สุดแล้วมันก็คือการเปรียบเทียบความไม่สมบูรณ์พร้อมของชีวิตที่น่าสนใจ เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เพียงเป็นปัญหาของวัยรุ่น แต่แม้แต่คนแก่คนเฒ่าอันเป็นเพียงปุถุชนคนหนึ่งก็ล้วนพบเจอปัญหาแนวนี้กันได้หมด

ส่วนที่แอบหงุดหงิดและขัดใจนิดหน่อยคือการที่ตัวภาพยนตร์นั้นโปรโมทมาเป็นอนิเมะรักวัยรุ่นอย่างเต็มที่ แต่เอาเข้าจริงเนื้อเรื่องภายในนั้นแทบจะไม่ค่อยมีโมเมนท์พระนางเลย ไม่ได้มีความน่ารักกุ๊กกิ๊กหวานซึ้งชวนฝันระหว่างทาง เหมือนเป็นหนังชีวิตวัยรุ่นชานเมืองในฤดูร้อนปิดเทอมเท่านั้น หนังใช้เวลาส่วนมากในการให้พระนางนั้นทำภารกิจเพื่อช่วยคนอื่นมากกว่า ราวกับว่านี่เป็นเพียงหนึ่งในภาพความทรงจำของวัยรุ่นกับการรู้สึกดีกับใครบางคนเท่านั้น ถ้าเป็นภาษาคนเล่นเกมก็เหมือนมีเควสหลักแต่เอาแต่ทำเควสรอง ทำให้อารมณ์และเนื้อเรื่องหลักของพระนางแบบที่ควรจะเป็นนั้นไม่ไปไหนเท่าไหร่

อย่างไรก็ดี…หนังก็ไม่ได้แห้งแล้งไปซะหมด เอาจริงพอถึงฉากฟินๆ ก็ทำได้ดีมากนะ เป็นโมเม้นท์ที่ยอดเยี่ยม เพียงแต่ว่ามันขาดการปูความกุ๊กกิ๊กช่วงอื่นๆ ของหนังไปหน่อย พอฉากพวกนี้มามันเลยไม่ฟินขั้นสุดเท่าไหร่ น่าเสียดาย

สิ่งหนึ่งที่เรื่องนี้นำเสนอได้ดีมากคือเพลงประกอบเลยครับ คือผมก็ไม่รู้จะเรียกว่าเป็นแนวไหนอ่ะนะ Japanese City Pop หรือ Japanese Electro Pop หรืออะไร คือเป็นแนวที่ใช้เครื่องสังเคราะห์เยอะ เน้นใช้เสียงดนตรีโทนสดใส เสียงเบสนุ่มๆ เข้ากับเสียงเต้นของหัวใจ ชวนให้โยกหัวตามเล็กๆ เหมาะสมกับอารมณ์วัยรุ่นของเรื่อง เหมาะสมกับฉากหลังของเรื่องที่เป็นช่วงฤดูร้อนในชานเมือง เหมาะสมกับงานอาร์ตและสีสัน นอกจากนั้นก็ยังมีเพลงฟังสบายสุดซึ้งเพ

โปรดัคชั่นโดยภาพรวมสำหรับเรื่องนี้นำเสนอออกมาได้ยอดเยี่ยมมากครับ แน่นอนว่าเห็นกันตั้งแต่ตัวอย่างภาพยนตร์แล้วว่างานอาร์ตเรื่องนี้ไม่ใช่รูปแบบสมจริง ไม่ได้พยายามเป็นแบบ มาโกโตะ ชินไค ไม่ได้พยายามสร้างงานเวอร์วังอลังการเต็มไปด้วยรายละเอียดถี่ยิบทุกมุมภาพ แต่กลับน่าชื่นชมอยู่ดีเพราะมีสไตล์ที่ชัดเจน โดดเด่นในทุกจุดของการออกแบบ ไล่ไปตั้งแต่เรื่องการออกแบบตัวละคร การออกแบบฉาก การเคลื่อนไหวของตัวละคร และมีความเด่นสุดที่การใช้สีสันสุดจี๊ดจ๊าดมานำเสนอชีวิตของวัยรุ่นชานเมืองในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ได้อารมณ์ความเร่าร้อนและสดใสสมวัยเหล่าวัยรุ่นในเรื่อง เมื่อผสมเข้ากับเพลงประกอบเอาใจวัยรุ่นอย่างที่กล่าวไปแล้ว ก็ยิ่งทำให้อารมณ์การนำเสนอของเรื่องยิ่งชัดเจนมากขึ้น แถมเพลงประกอบเรื่องก็มีให้ฟังตลอดด้วย ก็เหมือนได้ชมเอ็มวีเพลงอนิเมะไปกลายๆ ทำให้นี่เป็นงานที่แตกต่าง ไม่น่าเบื่อ สำหรับคออนิเมะแล้วถือว่าควรค่าแก่การชมอย่างยิ่ง

สรุปโดยภาพรวมแล้ว Words Bubble Up Like Soda Pop ถ้อยคำเอ่อล้นด้วยหัวใจรัก จึงเป็นภาพยนตร์อนิเมะจากญี่ปุ่นที่ทำออกมาได้ค่อนข้างดี เนื้อเรื่องอาจจะเรื่อยเปื่อยไปนิด เน้นการใช้ชีวิตวัยรุ่นในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนมากกว่าจะเป็นหนังรักจ๋าๆ โมเม้นท์พระนางน้อยมาก แต่ฉากพีคทำได้อิ่มเอม เพลงประกอบของเรื่องช่วยโอบอุ้มอารมณ์น่ารักใสๆ ของเรื่องได้อย่างเหมาะเจาะ ติดหู ส่วนด้านโปรดัคชั่นนั้นก็นำเสนอออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมใส่ใจ ทั้งเรื่องของการออกแบบตัวละคร ฉาก การเคลื่อนไหว และเด่นสุดคือเรื่องสีสันที่จี๊ดจ๊าดสดใสได้ใจวัยรุ่นมาก พร้อมเทคนิคการนำเสนอที่ใช้อย่างพองาม ไม่น่าเบื่อ…ใครเป็นคอภาพยนตร์อนิเมะ ชอบอนิเมะรักวัยรุ่นอบอุ่นกุ๊กกิ๊ก ไม่ได้หวังเนื้อหความรักหวานแหววทั้งเรื่อง เชิญชมในเน็ตฟลิกซ์ได้เลยจ้า!